Ten onrechte is men er lange tijd vanuit gegaan dat er in een honden/wolvenroedel een alleenheerser (alpha) is die alles bepaald wat er binnen de roedel gebeurd, om te overleven binnen een roedel zou absolute gehoorzaamheid aan de leider noodzakelijk zijn. Men is er lange tijd van uit gegaan dat dit alles met geweld werd afgedwongen. De manier van trainen was hierop dan ook gebaseerd (en helaas zijn er nog veel eigenaren en hondentrainers die het nog zo doen), men probeerde fysiek overwicht te krijgen door het gebruik van slipkettingen, stroombanden of andere manieren van straffen bij de opvoeding.
Nieuwe observaties, onder andere een 13-jarig recent onderzoek van David Mech bij wolven, hebben heel iets anders aangetoond. Hieruit blijkt dat door de manier waarop men omging met honden vele miscommunicaties tussen mensen en honden zijn geweest.
Om te overleven in het wild mag er niet onnodig energie verspild worden.
Het is noodzakelijk dat er binnen de roedel waarvan men afhankelijk is rust en verdraagzaamheid is. Door steeds maar te moeten strijden met fysiek geweld om de leiderschap te krijgen of te behouden zou onnodige energie verspild worden en bovendien is er kans op verwondingen bij roedelgenoten zodat de roedel erdoor verzwakt wordt.
Een roedelleider verovert volgens nieuwe waarnemingen zijn status dan ook niet met geweld, maar krijgt een hoger aanzien van zijn roedelgenoten doordat hij psychisch boven de anderen staat omdat hij de noodzakelijke capaciteit bezit om een roedel te kunnen leiden en de juiste beslissingen kan nemen om zijn roedelgenoten te beschermen om het voortbestaan van de roedel te kunnen waarborgen. Samenwerking binnen een roedel gaat ongedwongen, met lichaamstaal maken de dieren onderling duidelijk wat hun positie binnen de roedel is en wat er van een ander wordt verwacht.
Uit onderzoek (onder andere bij zwerfhonden) is gebleken dat honden niet de drift hebben om hogerop in de rangorde te komen, er is dan ook geen enkele reden te bedenken om honden met fysiek geweld er onder proberen te krijgen om de hond de baas te blijven. Dat honden onaanvaardbaar gedrag vertonen heeft hoofdzakelijk te maken met het verkeerd of niet opvoeden van honden.
Er is nog een goede reden om geen fysieke straf te gebruiken bij honden:
Een engels onderzoek in 2004 (Hiby e.a.) heeft aangetoond dat honden die alleen beloningsgericht getraind zijn beter gehoorzamen dan honden die correctiegericht of beloningsgericht in combinatie met correctiegericht getraind zijn. Honden die met correcties zijn getraind, zijn meer bezig met het vermijden van correcties dan het uitvoeren van oefeningen. Zij zijn constant bezig met het geven van kalmerende- en stress signalen (zoals gapen, oversprong snuffelen, verstarren) richting de begeleider, maar helaas wordt dit meestal niet door de begeleider begrepen. Meestal krijgt de hond dan nog meer correcties omdat de begeleider deze signalen niet herkent en denkt dat de hond een loopje met hem neemt, terwijl de hond de eigenaar probeert te temperen met zijn signalen. Gevolg: veel stress bij de hond en misschien ook wel bij de begeleider. Op het moment van overmatige stress wordt het leervermogen geblokkeerd (zowel bij de mensen en dieren), een goede reden om geen straf bij trainingen te gebruiken.
Hondentaal bestaat dus vooral uit lichaamstaal. Zij proberen conflictsituaties te vermeiden. Ongewenst gedrag is wordt vooral veroorzaakt door mensen, honden tonen gewoon wat de natuur hen ingeeft. In deze site probeer ik zoveel mogelijk over het gedrag te vertellen, zodat probleemgedrag kan worden voorkomen en ook makkelijker op te lossen is.