De vrolijke, eigenwijze Beagle komt oorspronkelijk uit Engeland, maar het is heel goed mogelijk dat zijn voorvaderen uit Griekenland of het Romeinse Rijk komen. Echter is er te weinig documentatie om dit met zekerheid te kunnen zeggen. Wel weten we dat de Beagle al in de 12e eeuw erg geliefd was in Engeland. Daar werd hij voornamelijk als jachthond voor hazen en konijnen gebruikt. In dit artikel vertellen we je hoe de Engelse Beagle en de Amerikaans Beagle ontstaan zijn, van welke hondenrassen ze afstammen en welke variaties er door de jaren heen zijn geweest.
De voorouders van de Beagle
Door gebrek aan documentatie is het niet helemaal zeker waar de voorouders van de Beagle vandaan komen. Mogelijk stammen ze af van Griekse honden die in de 5e eeuw gebruikt werden voor de jacht. Er is geen officiƫle naam bekend voor deze honden. Ook de Romeinen maakten gebruik van kleine honden voor de jacht op konijnen. Het is goed mogelijk dat ze deze hebben meegebracht naar Engeland en daar gekruist hebben met lokale hondenrassen.
Een aantal eeuwen later, in de 8e eeuw werd er geschreven over de Bloedhond en de Talbot die hier weer van afstamt. Inmiddels is de Talbot uitgestorven, maar in de 11e eeuw werd hij door Willem de Veroveraar meegenomen naar Engeland. De Talbot werd hier gebruikt voor de jacht, maar werd door fanatieke jagers te traag gevonden. Vermoedelijk hebben fanatieke jagers de Talbot om deze reden met de Greyhound gekruist. Hierdoor zouden ze een stuk sneller worden. De Talbot bestaat inmiddels niet meer, maar het is heel waarschijnlijk dat de Beagle zijn oorsprong vond in dit ras.
De eerste Beagles
Al vroeg in de Engelse geschiedenis werd de Beagle populair. In de 12e en 13e eeuw waren vooral extreem kleine Beagles erg geliefd. Ze waren zo klein dat ze in een handschoen zouden passen, waardoor ze de naam āGlove Beagleā kregen. Soms werden ze ook Singing Beagle genoemd, omdat ze erg vocaal waren.
Van koningin Elizabeth I is bekend dat ze in de 16e eeuw een roedel Pocket Beagles had. Ook deze Beagles waren iets groter, maar met een schofthoogte van zoān 22 cm nog steeds klein genoeg om in een jaszak of zadeltas te passen. Ze hadden korte poten en een lange neus, maar waren niet erg snel. Hierdoor was hun populariteit bij jagers slechts van korte duur.
In deze tijd bestonden er ook 2 grotere jachthonden: de Southern Hound en de North Country Beagle. De North Country Beagle leefde in het noorden van Engeland, de Southern Hound in het zuiden. Qua uiterlijk leken beide types op de Beagle die we nu kennen al waren er onderling wel een aantal verschillen. Zo was de North Country Beagle sneller, maar was de Southern hound een betere speurhond. Ook had laatstgenoemde een veel diepere melodieuze blaf (huil), terwijl de North Country Beagle een veel scheller geluid produceerde. Echter waren het wel allebei grote, stevige jachthonden en zijn ze veelvuldig met elkaar gekruist, waardoor er op een gegeven moment nog weinig pure rashonden waren.
Mis geen enkele aanbieding & tip voor jouw Beagle! š
Schrijf je in voor de Beagle nieuwsbrief van Hondenwijzer.com
Ontstaan van de Engelse Beagle
In de 18e eeuw werd de vossenjacht in Engeland populair en was er behoefte aan grotere jacht- en speurhonden. Dit werden de uiteindelijke Foxhounds. Beagles werden alleen nog gebruikt door de boeren. Zij bleven zowel de kleine Beagles als de Southern hound en de North Country Beagle gebruiken om ze in een roedel in te zetten voor de hazen- en konijnen jacht. Zonder hen was de Beagle waarschijnlijk uitgestorven.
De eerste Beagle rassen en de North Country Beagle en Southern Hound stierven uiteindelijk wel uit, maar uit deze rassen was toen al wel de standaard Beagle ontstaan(1840). Binnen dit ras waren 4 verschillende Beagle variaties bekend. Dit waren de Medium Beagle, de Dwerg Beagle, de Fox Beagle en de ruwharige Terriƫr Beagle.
In 1887 waren er nog slechts 18 Beagle roedels bekend in Engeland. Liefhebbers van de Beagle besloten verschillende Beagle clubs op te richten en zorgden er samen voor dat er in 1902 weer 44 Beagle roedels in Engeland waren. Er werd aanvankelijk puur gefokt op jacht vaardigheden, maar uiteindelijk werd er Beagles gefokt die zowel goed konden jagen en speuren als aantrekkelijk waren.
Amerikaanse Beagle
In de jaren 70 van de 19e eeuw was Generaal Richard Rowett uit Illinois de eerste persoon die Beagles vanuit Engeland naar Noord-Amerika importeerde. Hij startte een fokprogramma en wist een bloedlijn van hoge kwaliteit te creĆ«ren. Deze Beagles waren zoān 38 tot 43 cm hoog. Deze Beagles hebben zeer waarschijnlijk als model gediend voor de eerste officiĆ«le Amerikaanse Beagle. Het ras werd in Amerika erkend door de American Kennel Club (AKC) in 1884. De AKC erkent tegenwoordig 2 Beagle variĆ«teiten, namelijk de Beagle met een schofthoogte van maximaal 33 cm en de Beagle met een schofthoogte tot 38 cm.
Na de Tweede Wereldoorlog werden er meer Amerikaanse Beagles naar Engeland gebracht, waardoor de Engelse Beagle snel verbeterde. Inmiddels zijn er echter nog altijd verschillende rasstandaarden voor de Engelse Beagle en de Amerikaanse Beagle. Er zijn dan ook kleine uiterlijke verschillen. In Nederland wordt alleen de Engelse Beagle officieel erkend.
De Beagle nu
Tegenwoordig wordt de Beagle voornamelijk gehouden als gezinshond. Al organiseert de Belgian Hound Club nog traditionele wedstrijden op haas of konijn waaraan Beagles mee kunnen doen in een meute (roedel). In Nederland wordt dit niet meer gedaan, daar is te weinig ruimte voor en het risico op het kruisen van wegen is te groot. Hier is de Beagle een gezellige gezinshond met een eigenwijs karakter en een goede portie energie.
De Beagle wordt overigens ook al decennia lang gebruikt als proefdier. Ze worden met name gebruikt om de werking en veiligheid van medicijnen te testen en onderzoek te doen naar kanker en het immuunsysteem. Ook als speurhond wordt de Beagle wel eens ingezet. Bijvoorbeeld door de douane op vliegvelden om drugs op te speuren.
Samenvatting
De Beagle ontstond zoān 800 a 900 jaar geleden in Engeland en werd voornamelijk gebruikt voor je jacht op hazen en konijnen. Het zijn speurhonden die jagen op reuk en dit doen in een roedel van meerdere Beagles of andere jachthonden. In de loop der jaren ontstonden er verschillende speurhonden die uiteindelijk tot het ontstaan leidden van de Beagle zoals we die nu kennen. Doordat het ras werd meegenomen naar Amerika en er daar een fokprogramma werd opgezet, bestaat er tegenwoordig zowel een Engelse Beagle als een Amerikaanse Beagle. In Europa wordt alleen de Engelse Beagle erkend.s